Jak zostać komornikiem?

Autor: Rafał Witkowski

Zawód komornika nie cieszy się społecznym uznaniem. Mimo tego, wielu absolwentów prawa wybiera właśnie aplikację komorniczą. Jak zostać komornikiem? 

W ostatnich latach aplikacja komornicza cieszy się ogromnym zainteresowaniem wśród absolwentów studiów prawniczych. Sytuacja taka jest wynikiem nasycenia się rynku pracy adwokatami i radcami prawnymi. Na czym polega praca komornika sądowego? Na co dzień zajmuje się on prowadzeniem postępowań egzekucyjnych, czyli egzekwowaniem zobowiązań.

Komornik sądowy jest odpowiedzialny za zakładanie spraw i dokonywanie czynności egzekucyjnych zgodnie z wnioskiem wierzyciela. Do jego obowiązków należy m.in. zajmowanie mienia dłużników czy przeprowadzanie spisu inwentarza. Szczegółowe informacje o pracy komorników można znaleźć w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji.

Historia zawodu komornika sądowego

Zawód komornika ma swoją tradycję. Osoby wykonujące podobny zawód pojawiły się już w starożytności. Wówczas bowiem intensywnie rozwijał się handel. Egzekwowanie należności było o tyle istotne, że gwarantowało kupcom bezpieczeństwo i chroniło ich przed nieuczciwymi kontrahentami. Później, bo w XIX w., komornicy byli urzędnikami Sądu Królewskiego, a zakres ich obowiązków został ustalony w odpowiednich ustawach.

Dziś polscy komornicy sądowi działają w zakresie wyznaczonym przez wspomnianą ustawę o komornikach sądowych i egzekucji.

Edukacja przyszłego komornika. Co musisz wiedzieć?

Analogicznie do innych zawodów związanych z prawem (wyjątkiem są kuratorzy sądowi), przyszli komornicy sądowi muszą ukończyć studia prawnicze na jednej z uczelni wyższych i dostać się na aplikację komorniczą. Po jej ukończeniu mogą rozpocząć pracę na stanowisku asesora komorniczego i starać się o powołanie na komornika (po przepracowaniu 2 lat).

Aplikacja komornicza trwa 2 lata. W tym czasie aplikanci pracują w kancelariach komorniczych, w których poznają tajniki zawodu. Aplikacja komornicza kończy się egzaminem pisemnym. Jego zdanie otwiera aplikantowi drzwi do wykonywania czynności na stanowisku asesora komorniczego.

Na stanowisko komornika sądowego może być powołana wyłącznie taka osoba, która:

• posiada obywatelstwo polskie,
• ma pełną zdolność do czynności prawnych,
• posiada nieposzlakowaną opinię,
• nie była karana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe,
• nie jest podejrzana o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe,
• ukończyła wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł magistra prawa lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej,
• posiada zdolność psychiczną i fizyczną pozwalającą na pełnienie obowiązków komornika, którą ustala lekarz medycyny pracy,
• odbyła aplikację komorniczą,
• złożyła egzamin komorniczy,
• pracowała w charakterze asesora komorniczego co najmniej 2 lata,
• ukończyła 26 lat.

Własna kancelaria, czyli ile to kosztuje i ile można zarobić

Po przepracowaniu 2 lat w charakterze asesora, zainteresowani mogą złożyć podanie o powołanie na komornika. Założenie własnej kancelarii jest jedyną drogą, by wykonywać czynności zarezerwowane dla komorników sądowych. Zgodnie z ustawą, każdy komornik prowadzi kancelarię w rewirze sądu rejonowego, przy którym został powołany.

Zarobki komornika sądowego zależą od dwóch czynników: ilości spraw, które trafią do jego kancelarii i skuteczności komornika. Z myślą o wyeliminowaniu z rynku dużych kancelarii komorniczych, od 1 stycznia 2016 r. komornik będzie zobowiązany odmówić wszczęcia egzekucji, jeżeli:

• w zakresie prowadzonych przez niego egzekucji zaległość przekracza sześć miesięcy,
• wpływ wszystkich spraw w danym roku przekroczył 5000, a skuteczność w zakresie prowadzonych przez niego egzekucji w roku poprzednim nie przekroczyła 35%,
• wpływ wszystkich spraw w danym roku przekroczył 10 000.

Artykuł powstał dzięki ekspertom tworzącym portal praca-chrzanów.info